Als docent aan de PABO bezocht ik de studenten als ze een stageweek hadden. Zo kwam ik ook op de Mijndert van der Thijnenschool in Coevorden. Daar was Huib Minderhoud hoofd der school. Het was tussen 1972 en 1990 . Heel open en vriendelijk bracht Huib mij naar het lokaal waar de kwekeling / practicant zijn / haar werk deed. Je voelde je gewoon welkom op die school en dat kwam vooral door Huib zijn prettige manier van omgang. Hij was geïnteresseerd in mensen, dat voelde je. Meer contacten hadden we toen niet. Alleen mijn werkbezoeken. Jaren later, we waren beiden al met pensioen, kwamen we elkaar weer tegen. Dat was rond 1995. Huib bleek in het bestuur van het verzorgingshuis De Schutse in Coevorden te zitten en ik zat toen in het bestuur van het verzorgingshuis Het Ellertsveld in Schoonoord. Beide verzorgingshuizen gingen fuseren . Het werd de stichting de ES (Ellertsveld-Schutse). Wij kwamen beiden in het nieuwe bestuur. We leerden elkaar nu pas echt kennen en werden beiden na verloop van enige tijd belast met het organiseren van het jaarlijkse diner voor leden van het bestuur en partner. Dat diner moest een beetje “aangekleed” worden met een grapje en een sketchje. De echtgenotes, Gerda en Janny, werden daarbij ook ingeschakeld. Dat klikte verschrikkelijk goed. Huib en ik speelden dan Thomasvaer en Pieternel. Elk met een hoge hoed. De dames corrigeerden ons en zo ontstond een lang gedicht over het wel en wee van De Es van het afgelopen jaar, waarbij de bestuursleden ook “besproken” werden. Wij leerden elkaar goed kennen en er ontstond een hechte vriendschap. Gerda overleed en Huib kwam zeker eens per 14 dagen langs en bleef dan eten. Janny en ik bezochten hem ook zeer regelmatig. Dat is tot zijn overlijden zo gebleven. Zo zijn wij 2 vrienden kwijtgeraakt.