Bentheimerstraat 5
Hendricus Chrysostomus Neep kocht in april 1906 voor F 4.300,- in “Publieke veiling van den Heer T. (Tobias) Potsdammer” diens nieuwe winkelpand aan de Bentheimerstraat 5. Tobias was in genoemd jaar met zijn tweede vrouw Jeannette Vos en hun drie nog ongehuwde kinderen naar Amsterdam vertrokken. Toen hij twee jaar later daar overleed, keerde zijn weduwe en zijn zoon Aron naar Coevorden terug.
Hendricus Neep en zijn vrouw Johanna Assen, gehuwd in 1903, kregen in hun nieuw verworven woning tien kinderen, waarvan er vier levenloos zijn geboren en twee maar tweed dagen oud werden. Hendricus was een sociaal voelend én een kerkelijk meelevend man, die lid van de vrijwillige Brandweer Coevorden was en die in de Rooms-Katholieke parochie het ambt van armmeester bekleedde. Hij was trots op zijn winkelpand, dat er met de naar binnen gebogen etalagewanden, met de rondlopende vlakverdeling in de ramen en de geschilderde versieringen er omheen heel bijzonder uitzag. De in een lichte kleur bepleisterde voorgeven met ornamenten onder en boven de ramen en langs de daklijst maakte het huis tot een buitenbeentje in een zee van baksteen.
Op de gevel stond boven de winkel in grote letters H.C. Neep en daaronder ‘Visch-, Kaas- en Fruithandel’, maar die omschrijving werd later gewijzigd in de “De Goedkope Winkel’. Volgens een advertentie uit 1924 had de zaak toen als specialiteit:”Fijne Vleeschwaren – Boter – Kaas – Eieren – Comestibles (fijne eetwaren) – Grutterswaren en aanverwante artikelen’. Bij de aanverwante artikelen behoorden toen nog altijd fruit en bokkingen (gerookte haringen). Laatsgenoemd artikel had Hendricus’ bijzondere voorkeur, want hij had de gewoonte de glanzende vissenruggen regelmatig liefdevol af te stoffen. De doordringende en klantonvriendelijke geur, die ze op de duur verspreidden, nam hij op de koop toe. Toen in 1936 zijn oudste dochter Fien met Hendrik Bos uit Steenwijksmoer trouwde, betrok het jonge paar een winkelpand aan de overkant van de straat. Dat was speciaal door Hendricus gekocht en Fien en Hendrik noemden hun zaak, waarin van alles te koop was. ‘De Goedkoope Bazar’.
Het ging Hendricus goed in zijn winkel op nummer 5. De belastingdienst sloeg zijn bezit jaarlijks hoger aan en in 1949 liet hij zijn winkel vergroten door de erachter gelegen woonruimte er bijna volledig bij te voegen. Het gezin vestigde zich daarna op de eerste verdieping. Toen in 1953 Johanna Neep-Assen overleed, namen Fien en Hendrik de zaak onder de naam ‘De Goedkope Bazar v/h H.C. Neep’ over. Hendricus bleef bij hen inwonen en omdat zijn gehoor steeds meer te wensen overliet, stond hij in Coevorden al gauw bekend onde de bijnaam ‘De Olde Dove’.
Deze bijnaam weerhield hem er niet van deel te nemen aan het moderne snelverkeer van de jaren vijftig. Hij kocht een bromfiets bij zijn neef en garagehouder Hennie Neep, waarmee hij halsbrekende toeren uithaalde en herhaaldelijk ten val kwam. Hennie, bezorgd voor zijn welzijn, besloot hem mede op aandrang van de familie geen gemotoriseerd vehikel meer te leveren, waarna oom Hendrik er een bij concurrent Scheerhoorn kocht om er prompt bij Hennie voor de deur mee onderuit te gaan. Hendricus Chrysostomus overleed in 1969 in het rooms-katholieke bejaardentehuis Sint Franciscus.
Begin jaren tachtig verkocht het echtpaar Bos-Neep het pand aan investeerder Cap Tabbert. Deze verhuurde het jarenlang aan bloemenhandel Afleur, waarna hij in het in 2002 van de hand deed aan Wooncom in Emmen. Marcel Langius, eigenaar van kapsalon Joys in de Sallandsestraat, keek al jaren uit naar een andere locatie. Nu kreeg hij de kans met partner Ruud Nijland het oude winkelpand aan de Bentheimerstraat te kopen en in 2004 werd hij eigenaar. Een verbouwing van drie maanden volgde, want Marcel en Ruud wilden de voorgevel zoveel mogelijk in de oude staat terugbrengen.
Annelies Neep, achternicht van Hendricus Neep, diepte uit haar omvangrijke archief een foto uit 1911 op en aan de hand hiervan werd de gevel gerestaureerd. Heel bijzonder was, dat in de wand van de schuur achter het huis de daarin ‘vertimmerde’ originele voordeur werd teruggevonden. Die deur staat nu weer in volle glorie hersteld op zijn voormalige plaats. Marcel en Ruud besloten de gevel in plaats van lichtgrijs in stralend wit te laten schilderen, maar dat is dan ook het enige verschil met de toestand van 1911. Alle oude ornamenten zijn weer teruggebracht en ze komen op deze achtergrond ook veel beter tot hun recht.
Op de gevel prijkt nu de nieuwe naam ‘Kapper & Zo’. Hendricus Chrysostomus zou, als hij zijn oude winkel nog eens zou zien, ongetwijfeld opnieuw trots zijn Zijn gevel is terug! Mooier dan ooit, dankzij twee historiebewuste Coevordenaren. Dankzij drie historiebewuste Coevordenaren, want genealoge Annelies Neep leverde ook haar aandeel. En zij deed meer! Haar pand, op nummer 1a, was van 1907 tot 1917 ook eigendom geweest van Hendricus Chrysostomus. Hij had het verkocht aan Abraham Vonk, de eerste Coevorder fotograaf, die zich vooral bezighield met het maken van portretten en familiefoto’s. Daar moest bij geflitst worden en dat deed hij nog met schaaltjes flitspoeder, die bij het openen van de lens met een aan de camera bevestigd elektrisch snoer tot ontbranding werden gebracht. Natuurlijk ontwikkelde Vonk in zijn donkere kamer alle opnamen zelf. In 1937 nam Bouwe de Boer de zaak over. Hij kon de koopsom maar gedeeltelijk betalen en wist met hard werken de termijnbedragen steeds op tijd te voldoen. De Boer ging regelmatig de boer op om met de grote camera en achter het zwarte doek groepsfoto’s te maken. Hij bracht de zaak tot bloei en verhuisde na de Tweede Wereldoorlog naar de overkant van de straat, waar Foto De Boer werd en nog (2010) is gevestigd.
De winkel op 1a werd overgenomen door Martinus Jozef Neep, die er zijn kapsalon ‘Modern’ in voortzette. Helaas overleed hij in 1959, waarna zijn vrouw met later dochter Annelies de salon bleven drijven. Tot Annelies er een detailzaak in serviezen en cadeauartikelen in begon en die jarenlang beheerde.
Nu heeft ze de winkelruimte verhuurd en ook zij heeft haar gevel in oude staat teruggebracht. Ook dit pand is witgeschilderd en al is de gevel niet zo rijk versierd als die op nummer 5, op die van 1a prijkt trots het jaartal 1893. Sta er eens een moment bij stil, bij deze twee schitterende monumenten.
2010 Monumentjes in streek en stad – Huib D. Minderhoud www.huibminderhoud.nl